Chocopasta in de hemel

Rouwverwerking bij kinderen
Kinderen die een groot verlies moeten dragen, bijvoorbeeld de dood van hun moeder, verwerken dit anders dan volwassenen. We zien veel ouders en kinderen worstelen met zo’n rouwproces. Sommige ouders kiezen er voor om de kinderen het slechte nieuws van een snel naderend afscheid niet te vertellen. Ze doen dit vanuit de gedachte om de kinderen vooral niet te belasten met het slechte nieuws. Dit nieuws is echter onontkoombaar en de kinderen hebben juist behoefte aan duidelijkheid over wat er komen gaat.

 

Toen ik van dichtbij een jonge moeder van vier kinderen zag sterven aan de gevolgen van nierkanker, wilde ik een liedje schrijven voor haar en haar kinderen. Ik hoopte dat het lied een opening zou bieden om de kinderen te vertellen dat mamma straks weg is, maar altijd in hun hart en herinnering zal blijven bestaan. Ook wilde ik de symboliek die veel ouders gebruiken bij een verlies als deze (‘mamma is in de hemel’ of ‘mamma is nu een heldere ster’) in het liedje terug laten komen, zodat het lied zou aansluiten bij de gesprekken die de ouders en kinderen samen zouden voeren.

 

Chocopasta in de hemel
De titel van dit lied is gelijk aan de titel van één van de blogs van Afiena Stuut, een jonge moeder die inmiddels overleden is. Zij schreef dat zij haar kinderen het slechte nieuws over haar naderende dood had verteld (blog 21/04/2012):

 

“Chocopasta in de hemel?
Na het goede gesprek met onze oudste twee jongens is het hier nu gesprek van de dag over wat er met mij gaat gebeuren en allerlei gesprekken over wat er allemaal wel of niet in de hemel zal zijn. Naast taart en ballonnen moet er toch ook wel ranja zijn, toch? En chocopasta?
Iedere dag komt, vooral Aron, met nieuwe vragen. En ook of ik alles gewoon nog eens opnieuw wil vertellen. Hij probeert dingen duidelijk te krijgen en wij willen niets liever als hem duidelijkheid geven over de vragen waar hij zo mee worstelt. Toch voelt het goed en is Aron volgens ons blij met alle openheid die hier nu in huis heerst.”


Ik heb oneindig veel respect voor de manier waarop deze jonge vrouw met haar naderende dood is omgegaan en heb daarom dit lied aan haar opgedragen.